Ο Άρης Βασιλόπουλος, η Δύναμη Πολιτών και οι εκλογές…

.

.

Σήμερα το 8ο και τελευταίο μέρος της ανάλυσης μας

Είμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο. Οι διεργασίες για τη κατάρτιση ψηφοδελτίων υπαρχόντων συνδυασμών, ή τη δημιουργία νέων, αλλά και για τις υπόλοιπες κινήσεις θεμιτές ή αθέμιτες, σε ταχτικό ή στρατηγικό επίπεδο, είναι στο φόρτε τους. Ένας από τους δυο συνδυασμούς που θα κατέβουν στις εκλογές με το ίδιο όνομα, άρα θεωρητικά τουλάχιστον ως συνέχεια του εαυτού τους, είναι η «Δύναμη Πολιτών» (ΔΠ) με τον Άρη Βασιλόπουλο υποψήφιο Δήμαρχο.

Σε αυτή μας την ανάλυση, θα ασχοληθούμε με τον απερχόμενο δήμαρχο Α. Βασιλόπουλο, τη ΔΠ, πρόσωπα, γεγονότα και προοπτικές που σχετίζονται με αυτή.  Εννοείται με βάση τα δεδομένα που έχουμε ως αυτή τη στιγμή. Και με επίσης δεδομένο, αυτό που είναι κοινός τόπος για όλους, ότι δηλαδή δήμαρχος στη πόλη μας, μπορεί να εκλεγεί μόνο στο δεύτερο γύρο. Δε μπορούμε να ξέρουμε αν πχ μεσολαβήσουν βουλευτικές εκλογές, πόσο μπορούν να επηρεάσουν τις υποψηφιότητες. Άλλο πράγμα να είναι ξανά ο Τσίπρας πρωθυπουργός, άλλο ο Μητσοτάκης ή κάποιος τρίτος. Ούτε μπορούμε να ξέρουμε αν κάποιος ή κάποιοι υποψήφιοι δήμαρχοι, δε θα είναι τελικά υποψήφιοι και θα υποστηρίξουν έναν τρίτο.

Σε αυτές τις εκλογές, η ΔΠ, δε θα είναι η ίδια με εκείνη πριν 5  χρόνια. Βεβαίως γενικότερα, λίγα πράγματα μπορούν να μείνουν αναλλοίωτα στο χρόνο. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε αλλαγές που επηρεάζουν ολόκληρο το κορμό, τη ταυτότητα, το χαρακτήρα, και εντέλει μετατοπίζουν τη πολιτική της βάση προς τα δεξιά. Ακριβέστερα θα μπορούσαμε να πούμε πως η σχέση της σημερινής ΔΠ, με εκείνη της προηγούμενης προεκλογικής περιόδου, έχει αναλογίες με το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ κι εκείνο που φαινόταν πριν γίνει κυβέρνηση.

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

Πριν 5 χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. Η κοινωνία το θεωρούσε δύναμη της αριστεράς, και με καλπασμό αύξαινε τα ποσοστά του μέχρι που έγινε κυβέρνηση. Η ΔΠ στις τελευταίες εκλογές στο δήμο μας, κατάφερε να αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά της, αλλά απόσπασε μια ισχνή πλειοψηφία στο πρώτο γύρο, και μια άνετη στο δεύτερο. Το αποτέλεσμα δεν ήταν άσχετο με όσα βίαια γεγονότα διαδραματίζονταν εκείνο το διάστημα στη πόλη μας. Ήταν η δημοτική παράταξη, από όσες διεκδικούσαν τη ψήφο των δημοτών, που τηρούσε τη πιο αξιοπρεπή στάση έναντι των επιχειρηματικών συμφερόντων. 

Πέραν αυτών, κατάφερε αριστερά της, να μην υπάρξει άλλο ψηφοδέλτιο. Η Λαϊκή Συσπείρωση (ΛΣ) – ΚΚΕ, επί της ουσίας δε διεκδίκησε το δήμο. Είχε μια κατατονική αντιμετώπιση στα επιχειρηματικά συμφέροντα, που εξαντλήθηκε σε κάποιες ανακοινώσεις για να τηρηθούν τα προσχήματα… Στη πραγματικότητα έβαλε και βάζει πλάτη για να προχωρήσουν οι επιδιώξεις τους, καθώς ποτέ αυτή τη 5ετία δεν έκανε έστω απόπειρα κινητοποίησης, συμμετοχής ή οργάνωσης κινήματος των κατοίκων. Συνεπώς στο μείζον για τη πόλη θέμα, βρισκόταν δεξιά της ΔΠ. Τα παραπάνω δεδομένα, έδωσαν στο πρώτο γύρο, στη ΔΠ, το ποσοστό του 18,32% με 3.354 ψήφους. Στο δεύτερο ποσοστό 52,74% με 9.439 ψήφους.

 Στη διπλανή κάλπη για τις περιφερειακές εκλογές, η αντίστοιχη παράταξη που υποστηριζόταν από το ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τη Ρένα Δούρου, πήρε ποσοστό 25,6% με 4.407 ψήφους.

Στη παραδίπλα κάλπη για τις ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 32,09% με 5.744 ψήφους.

Στις εκλογές που ακολούθησαν το Γενάρη του ΄15 ο ΣΥΡΙΖΑ άγγιξε το 40% στη πόλη μας, και για την ακρίβεια πήρε 39,36% με 8.371 ψήφους.

Τα εκλογικά αποτελέσματα μαρτυρούν σημαντικά πράγματα. Η ΔΠ πήρε λιγότερες ψήφους και χαμηλότερο ποσοστό, από τη παράταξη που ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε στη Περιφέρεια. Βρέθηκε ακόμη χαμηλότερα σε σχέση με το κόμμα στις ευρωεκλογές, και συντριπτικά χαμηλότερα σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, που έγιναν μερικούς μήνες μετά, το Γενάρη του ΄15. Στις επόμενες εκλογές, έχει ήδη αρχίσει η κάμψη του ΣΥΡΙΖΑ, και καθώς ως σήμερα δεν έχει μεσολαβήσει άλλη εκλογική αναμέτρηση, δεν έχουμε πιο πρόσφατη αποτύπωση του ποσοστού του.

Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εκλογικές αναμετρήσεις (περιφερειακές, ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές), η ΔΠ στο δήμο μας, δεν είχε αντιπάλους όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα τις αφαιρούσαν ψήφους, καθώς δεν υπήρξε άλλο ψηφοδέλτιο αριστερά της. Συνεπώς εξάντλησε κάθε περιθώριο άντλησης ψήφων από τα αριστερά της, και οφείλει τη νίκη της σε περίπου αποκλειστικά αριστερές ψήφους.

Πιο συγκεκριμένα:

Δημοτικές εκλογές:         ΔΠ             18,32%  με 3.354  ψηφοδέλτια

Περιφερειακές εκλογές: Ρ. Δούρου  25,60%  με 4.407 ψηφοδέλτια (+1.053 ψήφοι)

Ευρωεκλογές:                  ΣΥΡΙΖΑ   32,09%  με 5.744 ψηφοδέλτια (+2.390 ψήφοι)

Εθνικές εκλογές 1/2015 : ΣΥΡΙΖΑ 39,36%  με 8.371 ψηφοδέλτια (+5.017 ψήφοι)

Εθνικές εκλογές 9/2015 : ΣΥΡΙΖΑ 37,87%  με 6.988 ψηφοδέλτια (+3.634 ψήφοι)

Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η συσπείρωση των ψηφοφόρων της ΔΠ, ήταν πολύ κάτω από κάθε όριο των δυνάμεων, που τότε ενέπνεε ο προμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ που την υποστήριζε. Και πως αν υπήρχε κι άλλο ψηφοδέλτιο αριστερά της, θα βρισκόταν ακόμη χαμηλότερα, εκτός δεύτερου γύρου και φυσικά δημαρχίας. Πρόσθετη απόδειξη της περιορισμένης στον αριστερό χώρο απήχησης της ΔΠ, είναι το γεγονός ότι εξέλεξε πολλά, αξιόλογα μεν, νέα και άγνωστα αριστερά πρόσωπα δε, στη πόλη μας. Για την ακρίβεια από τους 19 δημοτικούς συμβούλους που εκλέχτηκαν αρχικά, οι μόνοι που είχαν προηγούμενη θητεία, ήταν η Ευτυχία Παπαλουκά που ήταν μέλος και της προηγούμενης πλειοψηφίας επί Γαϊτανά, και ο Γιάννης Καλαμπόκης από τη Ν. Χαλκηδόνα αντιδήμαρχος επί Παπαμικρούλη.

ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ  5 ΧΡΟΝΙΑ

Στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει έχουν συμβεί κοσμογονικά γεγονότα στη χώρα και το δήμο. Θα σημειώσουμε ορισμένα από τα τοπικά, όχι απαραίτητα με σειρά αξιολόγησης.

Η ΔΠ άσκησε διοίκηση, εισέπραξε και εισπράττει τα θετικά και τα αρνητικά από αυτή. Με λίγα λόγια υπάρχουν πολίτες και ομάδες πολιτών. που αισθάνονται ευχαριστημένοι γιατί εξυπηρετήθηκαν σε αιτήματα που είχαν, δεν έχουν άλλες ιδεολογικοπολιτικές και προσωπικές δεσμεύσεις και θα τη ψηφίσουν. Κι άλλοι με αντίθετα συναισθήματα, που την είχαν ψηφίσει, οι οποίοι δε θα το επαναλάβουν, εισφέροντας στις απώλειες ψήφων και ποσοστού.

Αυτά γενικά, υπό ομαλές συνθήκες και ανάλογα τη διαχείριση των προβλημάτων, μπορεί να είναι, ίσα βάρκα, ίσα νερά. Υπό τις συγκεκριμένες και γνωστές σε όλους μας, κάτι τέτοιο αντικειμενικά δε μπορεί να ισχύει. Βεβαίως πάντα υπάρχει το, στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος, πράγμα που μεταφράζεται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των άλλων συνυποψήφιων δημάρχων και συνδυασμών. Η αλήθεια είναι πως κι οι αντίπαλοι της εμφανίζονται εξαιρετικά φθαρμένοι κι αδύναμοι.

Η φθορά που έχει υποστεί η ΔΠ, κατά κύριο λόγο ο επικεφαλής της, με τον τρόπο που χειρίστηκαν την υπόθεση του ιδιωτικού γηπέδου Μελισσανίδη, είναι σημαντική. Στη προσπάθεια τους να πατήσουν σε όλες τις βάρκες για να είναι όλοι ικανοποιημένοι, υπήρξαν αντιφάσεις, παλινωδίες, ατολμίες και χειρισμοί που τους έφθειραν, κυρίως τον Α. Βασιλόπουλο. Η μεγάλη ζημιά σε αυτό το θέμα είναι, πως καθοριστικός παράγοντας για την εκλογή ενός προσώπου ή μιας παράταξης, είναι το ποσοστό ψηφοφόρων, που αποκλείει τη πιθανότητα να τους ψηφίσει. Αν υπερβαίνει το 50%, τότε αποκλείεται να κερδίσουν τις εκλογές. Γι΄ αυτό και σε γνήσιες δημοσκοπήσεις κι όχι αυτές που κυκλοφορούν για λαϊκή παραπλάνηση, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, είναι καθοριστικής σημασίας. Δεν έχουμε την απάντηση, ούτε βεβαίως ξέρουμε αν είχε άλλο επικεφαλής τι θα άλλαζε. Προφανώς όμως ούτε τέθηκε τέτοιο ζήτημα εντός της ΔΠ, ούτε πρόκειται να τεθεί.

Η ΔΠ ως διοίκηση, βάδισε σταθερά στα χνάρια του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ. Ανάδειξε παρελθόντα ζητήματα ηθικής, τα οποία έστειλε στη δικαιοσύνη. Σαν  αυτά που τώρα την αφορούν, τα θεωρεί κουτσομπολιά άσχετα με την πολιτική, και δε τα στέλνει στη δικαιοσύνη. Κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουμε τι απόγινε με εκείνα, και με ποιο τρόπο έκλεισαν, καθώς δεν είδαμε ούτε δελτία τύπου ούτε σχετικές ανακοινώσεις. Το βέβαιο είναι πως όταν ανεμίζεις τη σημαία της ηθικής, δε δικαιολογείσαι σε ζητήματα ηθικής, να μην έχεις συνέπεια και συνέχεια στη συμπεριφορά σου, και πάντως να διατηρείς τέτοια στάση.

Η ΔΠ, βοηθούντος του νομοθετικού πλαισίου και όχι μόνο, σταδιακά μετατράπηκε από μια παράταξη που ο επικεφαλής της ήταν πρώτος μεταξύ ίσων, σε μια αρχηγική παράταξη. Στο πλαίσιο αυτό, οι τελευταίες αποχωρήσεις των 4 κορυφαίων στελεχών της, αρχικά τουλάχιστον, ήταν ξεφόρτωμα βαριδιών και νομίζω έφερε αισθήματα ανακούφισης στον επικεφαλής και την ηγετική ομάδα. Ακολούθησε η επισημοποίηση της απόφασης για διεύρυνση. Διεύρυνση που μόνο προς τα δεξιά μπορεί να γίνει, αφού αριστερά ξεφορτώθηκε σταδιακά ότι περισσότερο μπορούσε.

Για την ώρα το μόνο που έχει να επιδείξει στη διεύρυνση των δυνάμεων της, είναι η σχετική ανακοίνωση που προαναφέραμε. Αυτό όμως δεν αποτελεί διεύρυνση, αλλά μικρή αγγελία αναζήτησης υποψηφίων. Δηλώνει πρόθεση δηλαδή και τίποτα περισσότερο, αν δε μεταφραστεί σε αποτελέσματα. Είναι σα να διαβάζεις στη «χρυσή ευκαιρία» αγγελία που λέει:

Μεγάλη παράταξη αναζητά φιλόδοξους παράγοντες με εκλογική επιφάνεια, να στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο της, για να παραμείνει ηγέτης στη διαχείριση της εξουσίας. Προϋπηρεσία σε ανάλογα πόστα θα θεωρηθεί σοβαρό προσόν. Αμοιβές αναλόγως προσόντων.

Η διεύρυνση που επιδιώκει η ΔΠ, σημαίνει συνειδητή μετατόπιση της πολιτικής της και της πολιτικής ζωής τοπικά, προς τα δεξιά. Σημαίνει ότι θα προσπαθήσει να επεκταθεί κυρίως, κι όχι μόνο, στο χώρο της τοπικής σοσιαλδημοκρατίας ή της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Κόσμος που θα εκφραστεί κατά κύριο λόγο από το Μιχάλη Κουτσάκη, αλλά και τους Παντελή Γρετζελιά, Τάσο Κωνσταντινίδη, Πράσινο κίνημα, και το «Φούχτελ» των επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτόματα αυτός ο προσανατολισμός μαζί με τις αποχωρήσεις αριστερών, και την υποστήριξη ΣΥΡΙΖΑ, τοποθετεί επί της ουσίας τη ΔΠ, εκτός αριστεράς στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Και το κενό αριστερά της χάσκει…

Έξη (6) ολόκληροι συνδυασμοί, θα διεκδικήσουν κομμάτι από τη πίτα της σοσιαλδημοκρατίας! Φυσικά όλοι τους θα προσπαθήσουν να τσιμπολογήσουν δώθε κείθε υποψήφιους, αλλά όπως κι αν το κάνεις, το μεγάλο προβάδισμα ανάμεσα τους έχει ο Μιχάλης Κουτσάκης, που στηρίζεται από τις τοπικές και νομαρχιακές δυνάμεις του ΚΙΝΑΛ. Ο ίδιος αναμένεται να σαρώσει στη Ν. Χαλκηδόνα, και να πάει από καλά ως πολύ καλά στη Ν. Φιλαδέλφεια που έχει σημαντικούς συνεργάτες. Ο υποψήφιος των επιχειρηματικών συμφερόντων, φαίνεται πως στηρίζεται κυρίως από δεξιούς υποψήφιους, πρώην του Χ. Τομπούλογλου. Ας μην εκπλαγεί κανείς αν δει το Μ. Κουτσάκη στο δεύτερο γύρο, και μάλιστα να το κερδίζει, καθώς δεν έχει ούτε τις αντιπάθειες, ούτε τη φθορά, ούτε την αναξιοπιστία που έχουν άλλα πρόσωπα όπως, ο Γ. Βούρος, ο Π. Γρετζελιάς, ο Χ. Τομπούλογλου, ο Α. Βασιλόπουλος. Θα προσθέταμε στα πρόσωπα με τις αντιπάθειες και τη φθορά, το Δ. Σεϊτανίδη, αλλά θεωρώ αμφίβολο ακόμη κι αν θα καταφέρει να συγκροτήσει συνδυασμό. Οπότε θα ήταν αστείο να μιλάμε για υποψήφιο, που μπορεί να προσεγγίσει έστω ποσοστό, για δεύτερο γύρο.

Από τα παραπάνω προκύπτει ένα πρόσθετο λάθος στη στρατηγική επιλογή της ΔΠ και του επικεφαλής της, να εγκαταλείψουν την αριστερά, να επιδιώξουν τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, και τη στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία. Αν παρατηρήσει κανείς τις υποψηφιότητες λίγο περισσότερο, θα δει πως υπάρχουν δυο υποψήφιοι δήμαρχοι από τη Ν. Χαλκηδόνα, ο Μ. Κουτσάκης, κι ο δεξιός Χ. Κοπελούσος. Οι υπόλοιποι είναι από τη Ν. Φιλαδέλφεια. Μια δεύτερη ματιά δείχνει, πως ενώ στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας κινούνται στον ένα ή άλλο βαθμό, 6 συνδυασμοί (Κουτσάκης, Γρετζελιάς, Βασιλόπουλος, Κωνσταντινίδης, Πράσινο κίνημα, Βούρος), στο χώρο της δεξιάς υπάρχουν 2,5 συνδυασμοί (Χ. Τομπούλογλου, Χ. Κοπελούσος, Δ. Σεϊτανίδης). Βεβαίως τα ποσοστά της δεξιάς και της ακροδεξιάς στη περιοχή, είναι, και πάντοτε ήταν, αναλογικά μικρά. Και από το χώρο της δεξιάς κυρίως, αντλεί υποψήφιους ο… Φούχτελ των επιχειρηματικών συμφερόντων. Όμως είναι τόσοι πολλοί οι  συνδυασμοί, που είναι πιο γνήσιοι του χώρου από τον ιμιτασιόν της ΔΠ, που πολύ δύσκολα θα μπορέσει να αντλήσει ψήφους από εκεί.

Ενώ λοιπόν η ΔΠ έκανε μια στρατηγική επιλογή προς τη σοσιαλδημοκρατία, με αμφίβολα στη καλή περίπτωση αποτελέσματα, υπάρχει ένας τομέας που εξαιτίας αυτού του γεγονότος, έχει να επιδείξει τεράστιο έργο, κι αυτό είναι οι απώλειες. Χωρίς την ελάχιστη υπερβολή, έχει χάσει τη μισή δύναμη της και μάλλον περισσότερο. Από τους 19 δημοτικούς συμβούλους που αρχικά εκλέχτηκαν, οι 9 έχουν αποχωρήσει. Ανάλογη είναι η εικόνα και στους επιλαχόντες.

Από τους 9 που έφυγαν, μία πήγε προς τα δεξιά. Πιο συγκεκριμένα με χρονολογική σειρά, έχουν αποχωρήσει:

Αντωνία Αναγνώστου - Καρκάνη (επιρροής Παπαμικρούλη)

Ορέστης Δούλος

Γιώργος Αντωνόπουλος

Βασίλης Παπακώστας

Γιώργος Πάνος (αποχώρησε ενώ ήταν σε δεύτερη θητεία πρόεδρος του Δ.Σ.)

Μιχάλης Λάλος – Αναγνώστου (αποχώρησε ενώ ήταν αντιδήμαρχος οικονομικών σε δεύτερη θητεία)

Βαγγέλης Κουμαριανός (πρώην αντιδήμαρχος)

Αρσένης Πρελορέντζος

Λάκης Γαβριηλίδης

Νωρίτερα είχαν αποχωρήσει άλλοι επιλαχόντες υποψήφιοι, όπως π.χ. ο Γιάννης Ζαμπετάκης, ο Λάμπης Κατσιάπης, ή είχαν αποσύρει την υποστήριξη τους όπως ο Χρήστος Τσερπάνης. Μαζί βεβαίως με την αποχώρηση της Αντωνίας Αναγνώστου – Καρκάνη από τη ΔΠ, αποσύρθηκε και η στήριξη Παπαμικρούλη. Αυτά ως προς τα πρόσωπα, γιατί ως προς ομάδες πολιτών, υπήρξαν ανάλογες απώλειες νωρίτερα. Η σημαντικότερη δραστήρια κοινωνική ομάδα από την οποία ξεπήδησαν βασικά στελέχη της, περιλαμβανομένου του δημάρχου, η Λαϊκή Συνέλευση, η οποία  στήριξε, έδωσε ώθηση, καθόρισε την ανάδειξη της σε πλειοψηφία, γρήγορα απογοητεύτηκε και απόσυρε την όποια στήριξη της.

Η ΔΠ σκόπιμα ή από αδυναμία, αυτή τη πενταετία, δε κατάφερε να οργανώσει ούτε κίνημα, ούτε μια κρίσιμη μάζα υποστήριξης που να κεφαλαιοποιούσε χύμα ψήφους που πήρε στις εκλογές. Από πουθενά δε μου προκύπτει η εικόνα, πως έχει μια διευρυμένη δεξαμενή αταλάντευτων ψήφων, ή έχει αποκτήσει μια δυναμική στη κοινωνία ή σε κοινωνικές ομάδες, που αν δε πρόσθεταν στο ποσοστό της, θα αντιστάθμιζαν τις απώλειες. Το πιο ζωντανό – ενεργό κομμάτι της τοπικής κοινωνίας, που στις προηγούμενες εκλογές στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τη ΔΠ, και στη χειρότερη περίπτωση απλά έδειξε ανοχή, βρίσκεται πλέον απέναντι μαζί με αποχωρήσαντες.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι αριστερές ή «αριστερές» διοικήσεις στη Ν. Φιλαδέλφεια και στις δυο περιπτώσεις που προϋπήρξαν, έχασαν από αριστερά. Οι επιθέσεις από δεξιά πάντα έφερναν αντίθετα αποτελέσματα. Αυτό είναι κάτι που δεν έχουν αντιληφτεί όσοι από δεξιά, περιλαμβανομένων των επιχειρηματικών συμφερόντων, επιτίθονταν και επιτίθενται κατά καιρούς λυσσασμένα, ενάντια στη σημερινή πλειοψηφία. Οι ήττες αριστερών ή «αριστερών» πλειοψηφιών, οφείλονταν εκτός άλλων, σε ένα καταλυτικό κάθε φορά σφάλμα τους. Κοινό χαρακτηριστικό τους, η δημιουργία κενού αριστερά τους, στη προσπάθεια να στραφούν δεξιά. Νόμιζαν  πως έτσι θα αποχτούσαν εκ νέου πλειοψηφία, για να συνεχίσουν να διαχειρίζονται την εξουσία. Το μόνο που κέρδισαν ήταν δεξιά εγκώμια και χαμόγελα…

Στις εκλογές του ΄90, υπήρχε ο ενιαίος τότε «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου» (ΚΚΕ – ΕΑΡ πρώην ΚΚΕ εσ). Ήταν η εποχή της περεστρόικα και της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τότε έγινε κατορθωτό ο Σάββας Σταματιάδης, να υποχρεωθεί σε παραίτηση από τη διεκδίκηση της υποψηφιότητας. Στη θέση του ανάλαβε υποψήφιος δήμαρχος, ο Σταύρος Κόντος. Δε θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες, ούτε στο παρασκήνιο που οδήγησε το Θανάση Μάλλιο, να θέσει κι εκείνος υποψηφιότητα. Άλλοι υποψήφιοι τότε, ήταν ο Παντελής Γρετζελιάς με το ΠΑΣΟΚ, κι ο Μπάμπης Μπόβος με τη ΝΔ. Οι δυο τελευταίοι πέρασαν στο δεύτερο γύρο, με το Π. Γρετζελιά να εκλέγεται άνετα για πρώτη φορά δήμαρχος, χάρη στη συνεργασία των «προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων» που θα… απέτρεπε την επάνοδο της δεξιάς στην εξουσία. Ο Στ. Κόντος έμεινε χωρίς δυνατότητα να διεκδικήσει τη δημαρχία, αφού ανέλπιστα… βρέθηκε εκτός δεύτερου γύρου. Τότε για πρώτη φορά έγινε κατορθωτό το ΠΑΣΟΚ στη πόλη να εκλέξει δήμαρχο. Ως τότε δε τα είχαν καταφέρει, ούτε μέσω της Νίκης Τρυπιά, ούτε με το Τέλη Κουτσόγιωργα, αδελφό του πανίσχυρου τότε Μένιου, ούτε με το Π. Γρετζελιά.

Στις εκλογές του 2010, τις πρώτες του ενιαίου δήμου,  έχουμε πάλι πρωταγωνιστή το Στ. Κόντο, ο οποίος αυτή τη φορά, είναι ήδη δήμαρχος. Έχουμε επανάληψη του φαινομένου σε άλλες συνθήκες. Τελευταία στιγμή κατέρχεται υποψήφιος δήμαρχος κι ο Θ. Μάλλιος, με αποτέλεσμα ο Στ. Κόντος, να μείνει εκ νέου εκτός δεύτερου γύρου και δυνατότητας διεκδίκησης της δημαρχίας. Για όσους δε γνωρίζουν ή δε θυμούνται, αξίζει να αναφερθώ στη καταλυτική επιλογή του Στ. Κόντου. Λίγο πριν τις εκλογές, ήταν η εποχή που δημιουργήθηκε η ΔΗΜΑΡ, κι ο Στ. Κόντος έκρινε καλό να φύγει με τους υπόλοιπους ανανεωτικούς από τον τότε αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, και να είναι ιδρυτικό μέλος της. Είχε λοιπόν στις εκλογές, εκτός από την υποστήριξη της ΔΗΜΑΡ, κι εκείνη του ΠΑΣΟΚ. Άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι ήταν ο μακαρίτης Γιώργος Αποστολάκης, κι ο Χ. Τομπούλογλου, οι οποίοι πέρασαν στο δεύτερο γύρο. Η καρδιά του Γ. Αποστολάκη δεν άντεξε, η χήρα του Ευτυχία Γαϊτανά τοποθετήθηκε στη θέση του και κέρδισε τις εκλογές. Στη προκειμένη περίπτωση όμως αυτό που έχει αξία, είναι πως ο Στ. Κόντος, μετατοπίστηκε προς τα δεξιά, δημιούργησε κενό αριστερά του, κι έμεινε εκτός δεύτερου γύρου. Αυτή τη φορά, ήταν η σειρά της δεξιάς, να κατορθώσει να εκλέξει για πρώτη φορά δήμαρχο μέλος κόμματος της (ΝΔ). Αξίζει επίσης να αναφερθεί πως σε εκείνες τις εκλογές, δημιουργήθηκε η «Δύναμη Πολιτών», της οποίας επικεφαλής είναι σήμερα, ο Α. Βασιλόπουλος. Η οποία βαδίζει με στέρεα βήματα στον ίδιο δρόμο…

Κρίνοντας επιδερμικά τα παραπάνω γεγονότα, το συμπέρασμα, είναι πως έφταιγε ο συνδυασμός που δημιουργήθηκε αριστερά της απερχόμενης διοίκησης. Βλέποντας λίγο πιο βαθιά, διαπιστώνει κανείς πως η ευθύνη βαραίνει αυτούς που μετατοπιζόμενοι προς τα δεξιά, πιστεύοντας πως έτσι θα διατηρηθούν στην εξουσία, δημιούργησαν εύφορο έδαφος δεξιά τους και κενό αριστερά τους. Στη πολιτική όταν δημιουργείται  κενό, κάποιος θα το καλύψει, και καθόλου δεν ευθύνεται γι΄ αυτό.

Στις τελευταίες εκλογές του ΄14, η ΔΠ αξιοποιώντας προφανώς αυτή την εμπειρία, φρόντισε να «σκουπίσει» το χώρο αριστερά της. Χάρη σε ψοφοδεείς λογικές ουράς, ντε και καλά μετώπων, κι ανάθεσης, το έκανε ξεκούραστα και με απόλυτη επιτυχία. Μια απλοϊκή σκέψη λοιπόν, είναι αυτό, να επαναληφτεί και σε τούτες τις εκλογές, που η παράταξη είναι απερχόμενη διοίκηση. Και για πρώτη φορά «αριστερή» διοίκηση, να συνδυάσει μετατόπιση προς τα δεξιά, κατεβασμένα «ρολά» αριστερά, και νίκη στις εκλογές!

Σε αυτές τις εκλογές η ΔΠ έχει πάρει το δρόμο της, κι έχει κάνει τις επιλογές της. Δε μπορεί πλέον να κάνει οτιδήποτε άλλο, που να είναι σημαντικό, και να επηρεάσει καθοριστικά τη πορεία και τη τύχη της. Ο μόνος χώρος που μπορεί να αλλάξει, και πάντως να καθορίσει τη μοίρα της, βρίσκεται αριστερά της.

Η ιστορία αυτών των εκλογών, θα καταγραφεί αργότερα, αφού συμβούν ή γίνουν γνωστά τα γεγονότα, κι έχουμε το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό δε σημαίνει πως τώρα δε συμβαίνει τίποτα. Τουναντίον υπάρχουν «ευφυή» σχέδια που ακόμη δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά προδιαγράφουν τις εξελίξεις.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μεθοδικά οργανώνουν το επόμενο λάθος ή «λάθος» τους. Όπως είναι το «μωρό», που χριστουγεννιάτικα γεννήθηκε σε… γνωστή «φάτνη» της πόλης μας, κι ακόμη το «κρύβουν»! Οι πρωταγωνιστές, η διαδρομή τους, η καταγωγή, η μεθόδευση και άλλα στοιχεία, στη καλή περίπτωση προβληματίζουν. Γιατί, το τι, από ποιους και πώς θα συμβεί, κυριολεχτικά μπορεί να καθορίσει το εκλογικό αποτέλεσμα κι όλες τις μετέπειτα εξελίξεις. Κι επομένως τίθενται ερωτήματα, για τα κίνητρα, τους απώτερους στόχους, και κατά πόσο σχετίζονται οι πρωτοβουλίες με τον αόρατο «εγκέφαλο», που παρασκηνιακά φροντίζει ή τουλάχιστον προσπαθεί να κινεί,  ακινητοποιεί ή επηρεάζει καταστάσεις…

ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΑ Ή ΑΝΑΛΟΓΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΚΟΓΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ;

Σημαντικά διαφορετικά χαρακτηριστικά σε αυτές τις εκλογές που επηρεάζουν τη ΔΠ, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που αποκλειστικά τη στηρίζει, είναι εδώ και χρόνια αταλάντευτα μνημονιακό και ξενόδουλο κόμμα. Είναι εξαιρετικά εχθρικός για τη πόλη μας, και συμπεριφέρθηκε ως τσιράκι των επιχειρηματικών συμφερόντων στη προσπάθεια να τα εξυπηρετήσει. Η ΔΠ δεν έχει πλέον αριστερό άλλοθι, καθώς έχει αποκαλυφτεί το παρασκήνιο εντός της, και ο καθοριστικός ρόλος του αρχηγού της στη θλιβερή εξέλιξη της. Επίσης έχει απολέσει τη μισή δύναμη της, και υπάρχει σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων, που στις προηγούμενες εκλογές ψήφισε ΔΠ ενώ σε αυτές αποκλείεται να το κάνει.

Μεταφέροντας μηχανιστικά την υπάρχουσα εμπειρία, και αγνοώντας τις διαφορετικές συνθήκες, η εξαφάνιση οποιασδήποτε κίνησης αριστερά της «αριστεράς», είναι βάλσαμο για την επανεκλογή. Αν όμως κανείς δε παίρνει υπόψη του τις πραγματικές συνθήκες και τις αλλαγές που ισχύουν, μόνο από  σημαντικά λάθη άλλων μπορεί να κερδίσει τις εκλογές. Είναι η περίπτωση που λέμε πως αυτός δε κέρδισε τις εκλογές, οι άλλοι τις έχασαν.

Μια παράταξη που έχει αυτοσκοπό την επανεκλογή, δείχνει χαρακτήρα που της λείπει ένα βασικό συστατικό της αριστεράς. Μια παράταξη που προτιμά, για να μη πω επιθυμεί κι επιδιώκει, να διώξει τα αριστερά της στοιχεία, έχει αποφασίσει να πάει δεξιά. Διώχνει αριστερούς κι επιδιώκει συνεργασίες και συμμαχίες με κόσμο δεξιά της. Αυτή τη δεξιά μετατόπιση και το συνεπαγόμενο αλισβερίσι, τα ονομάζει διεύρυνση. Δεν αμφιβάλλω πως όσο πιο συνεπείς είναι οι αριστεροί, τόσο πιο μπελάδες είναι για παρόμοιες διοικήσεις. Επιμένουν σε ζητήματα, που οι άλλοι έχουν ξεχάσει ή θέλουν να ξεχάσουν πως ήταν αρχές τους, και αυτά υπόσχονταν για να εκλεγούν. Τότε συμβαίνουν συνηθισμένα πράγματα. Ο «αριστερός» αρχηγός, για επί της ουσίας αρχηγικούς συνδυασμούς, και η ηγετική του ομάδα, εξωθούν σε παραίτηση ή απομάκρυνση τους «ταραξίες», βέβαιοι πως έτσι ανεμπόδιστα θα επανεκλεγούν.

Η Βάλια Ματσουκά, ιστορικό πολιτικό, αυτοδιοικητικό πρόσωπο της αριστεράς και της ΔΠ, υπήρξε Γραμματέας της παράταξης μέχρι το Φλεβάρη του ΄18. Εξωθήθηκε σε παραίτηση και η περιγραφή της, που φυσικά δε διαψεύστηκε, για το μεθοδευμένο κατάντημα της ΔΠ, είναι αποκαλυπτική. Μπορείτε να τη διαβάσετε αναλυτικά πατώντας εδώ.

Εννοείται πως στο διάστημα που μεσολαβεί για να φτάσουμε σε παρόμοιο αποτέλεσμα, έχουν γίνει οι υπολογισμοί για τα εκλογικά κέρδη, αλλά και για την εξασφάλιση πως δε θα υπάρχουν κρίσιμες απώλειες. Αν όμως οι υπολογισμοί είναι λάθος, τότε η εφαρμογή στη πράξη των σχεδίων οδηγεί σε ντεραπάρισμα, και το εκλογικό αποτέλεσμα γράφει ήττα. Όταν έχουμε το αποτέλεσμα της «νεκροψίας», ξέρουμε οριστικά που οδήγησαν οι επιλογές. Μέχρι τότε μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις.

Επομένως το ζητούμενο είναι αν έχει υπάρξει η αναγκαία συνθήκη, που οδηγεί στην ήττα, ή όλα βαίνουν καλώς για την επανεκλογή. Η αναγκαία συνθήκη είναι η δημιουργία κενού αριστερά, κι όχι απαραίτητα η δημιουργία συνδυασμού αριστερά η οποία έπεται και μορφοποιεί το κενό.

Κατά τη γνώμη μου, η αναγκαία συνθήκη καταφανώς πληρούται, κι αυτό αβίαστα προκύπτει από όσα έχουμε προαναφέρει, αλλά και από εκείνα που στη συνέχεια θα αναφέρουμε. Πρόσθετα σε αυτά υπάρχει η παραδοχή και σε κείμενο της ΔΠ, που ομολογεί πως οι αιτίες που αποχώρησαν τα 4 βασικά στελέχη της, είναι πολιτικές. Εδώ να τονίσουμε πως υπάρχει σοβαρό κενό και από τις δυο πλευρές, αφού ούτε οι μεν, ούτε οι δε, έχουν αναφερθεί συγκεκριμένα σε αυτές. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει και φαντάζομαι πως ως τις εκλογές θα αποκαλυφτεί…

ΤΑ 4+1 ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΝΤΑ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΠΟΛΙΤΏΝ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η ΔΠ έκανε σειρά λαθών, ορισμένα στρατηγικής σημασίας, όπως η αποχώρηση των 4 στελεχών της. Ακολούθησαν λάθη ταχτικής στο χειρισμό αυτής της υπόθεσης, που συνεχίζονται με τρόπο που επιβάρυνε ανεπίστρεπτα τη θέση της. Αρχικά σιώπησε παρατεταμένα, σε όσα οι αποχωρήσαντες υπαινίχθηκαν ή κατήγγειλαν με τις παραιτήσεις τους. Οι οποίοι υπήρξαν σε βάρος τους, υπέρμετρα συγκρατημένοι, και στάθηκαν κυρίως σε καταγγελίες ηθικού χαρακτήρα. Αφού πέρασαν δυο μήνες απόλυτης σιωπής από μέρους της ΔΠ,  ξαφνικά έβγαλε άκρως επιθετική ανακοίνωση, με την οποία χαρακτηρίζει ψέματα και συκοφαντίες τους ισχυρισμούς των τεσσάρων πρώην στελεχών της.

Με λιγότερα νεύρα θα μπορούσαν να συντάξουν μια απαντητική ανακοίνωση με περισσότερο χιούμορ, που περίπου θα έλεγε. Είστε τρελοί που 4 χρόνια μείνατε στα δύσκολα, και τώρα όχι μόνο παραιτήστε, αλλά παραχωρείτε τις θέσεις σας όπως κι οι επιλαχόντες ομοϊδεάτες σας, για να μη χάσουμε τη πλειοψηφία. Είστε θεότρελοι, γιατί κάποιοι από σας αφήνετε έμμισθες θέσεις, όταν αυτό για άλλους αποτελεί αιτία να ξεχάσουν την ιδεολογική και πολιτική τους ταυτότητα. Είστε τρελοί για δέσιμο, που φεύγετε και προβάλλετε ζητήματα ηθικής, ενώ βλέπατε ότι το καράβι έχει αλλάξει ρότα. Σας ευχαριστούμε, σας ευγνωμονούμε, σας αγαπάμε και θα μας μείνετε αξέχαστοι για τη γενναιοδωρία σας!

Χωρίς τη παράδοση των εδρών τους, η ΔΠ θα ήταν ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ. Θα γνώριζε μέρες Γαϊτανά, και παλιότερα Παπαμικρούλη στη Ν. Χαλκηδόνα. Δε θα μπορούσε να περάσει τίποτα, όπως θα επιθυμούσε τουλάχιστον, ή θα αναγκαζόταν να συνεργαστεί κι άτυπα μεν, ανοιχτά δε, με την αντιπολίτευση. Ούτε το προεκλογικό προϋπολογισμό της φετινής χρονιάς, όπου ξοδεύει όσα μάζεψε τα 4 προηγούμενα χρόνια. Αυτούς τους αριστερούς πρώην συντρόφους της όμως, τους αποδίδει ότι πέρασαν το Ρουβίκωνα και είναι με τους αντίπαλους της. Τους αποδίδει πως λένε ψέματα και συκοφαντίες, και απειλεί να τους σύρει στα δικαστήρια κατηγορούμενους!!! Αν συμπεριφέρεσαι έτσι σε ευεργέτες σου, καταλαβαίνει εύκολα κανείς το χαρακτήρα  και τους κατά βάθος στόχους σου… Χρειάζεται περίσσευμα αγνωμοσύνης, αχαριστίας, πλεονεξίας και απώλεια κάθε μέτρου για να βρει κανείς το σθένος, να έχει τέτοια αντιμετώπιση απέναντι σε πρώην συντρόφους του. Πόσο μάλλον όταν η επίθεση δε γίνεται για την υπεράσπιση ιδανικών και ιδεολογιών, αλλά για την υπεράσπιση και διατήρηση της διαχείρισης μιας τοπικής εξουσίας.

Το θέμα της αποχώρησης των 4 λοιπόν, σέρνεται όπως ακριβώς είχαμε προβλέψει. Θα συνεχίσει να σέρνεται για καιρό. Σε ανάλογες περιπτώσεις, κι όταν καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται, έχεις πολιτικές και θεσμικές επιλογές. Παραπέμπεις το θέμα στη δικαιοσύνη. Καλείς αρμόδιες αρχές για να ελέγξουν και να αποφανθούν. Συγκροτείς από όλες τις δημοτικές παρατάξεις επιτροπή, που θα ελέγξει τις καταγγελίες παρέχοντας τους κάθε στοιχείο  και βοήθεια. Σε κάθε περίπτωση δημοσιοποιείς τη περίφημη επιστολή Λάλου, για να έχει γνώση το σύνολο των πολιτών. Ο Μ. Λάλος – Αναγνώστου, δεν ήταν κάποιος απλός πολίτης. Ήταν το δεξί σου χέρι, ο αντιδήμαρχος οικονομικών για τέσσερα χρόνια. Για το πρόσωπο του έχεις πει τα καλύτερα λόγια, και του ανανέωσες τη θητεία αντιδημάρχου. Τι είναι αυτά που λέει για οικονομικά ζητήματα, και γιατί δε πρέπει να τεθούν στη κρίση των πολιτών; Γιατί σε αντίθεση με όλες τις άλλες αποχωρήσεις που υπήρχε τοποθέτηση της πλειοψηφίας, στη περίπτωση των τεσσάρων, υπήρξε επί δίμηνο σιγή ασυρμάτου; Και γιατί ξαφνικά γίνεσαι επιθετικός, περνάς στην άλλη άκρη και μιλάς για ψέματα και συκοφαντίες; Κατηγορίες με τέτοια οξύτητα  αποδίδονται σε αντιπάλους. Αν βέβαια συνειδητά ή αυθόρμητα αντιλαμβάνεσαι τους αριστερούς ως αντίπαλους σου, τότε πράγματι καλά κάνεις. Αλλά είναι γνωστό πως αποχωρούν οι ηττημένοι. Εσύ ως νικητής, τι λόγο έχεις να χρησιμοποιείς τέτοιους όρους; Με ποιο σθένος απευθύνεσαι σε συντρόφους σου, που όχι απλά έβαλαν πλάτη για να γίνει πλειοψηφία η ΔΠ, και δήμαρχος ο Α. Βασιλόπουλος, αλλά πρωταγωνίστησαν, θεμελίωσαν και εδραίωσαν εκείνη τη νίκη επί 4 χρόνια; Ποιος πανικός και ποια ανάγκη επιβάλλει μια τέτοια συμπεριφορά;

Με άλλα λόγια η ΔΠ κι ο δήμαρχος, ύψωσαν αδιαπέραστο τείχος απέναντι τους, και κλείστηκαν οι ίδιοι μέσα σε αυτό. Και σα να μην έφτανε αυτό, ο Α. Βασιλόπουλος φρόντισε να βάλει ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα πάνω στο τείχος, κάνοντας δηλώσεις πως θα προχωρήσει σε αγωγές και μηνύσεις. Διασφάλισε έτσι πως δεν υπάρχει περίπτωση, όχι να το  ψηφίσουν σε πρώτο ή δεύτερο γύρο, αλλά αντίθετα θα ενισχύσουν κιόλας, οποιαδήποτε προσπάθεια στο χώρο της αριστεράς.

Ας θυμηθούμε εντελώς συνοπτικά, ποιοι είναι οι τέσσερις αποχωρήσαντες που κατά τη ΔΠ, λένε… ψέματα και συκοφαντίες σε βάρος των μέχρι χτες συντρόφων τους.

Ο Μιχάλης Λάλος – Αναγνώστου, ήταν ο εγκέφαλος που δημιούργησε το οικονομικό θαύμα της σημερινής πλειοψηφίας. Εκεί που όλες οι προηγούμενες πλειοψηφίες με πολύ μεγαλύτερες επιχορηγήσεις απότυχαν, μεγαλώνοντας το χρέος του δήμου και παίρνοντας το ένα δάνειο μετά το άλλο, κατάφερε να μηδενίσει χρέος εκατομμυρίων που παρέλαβε η ΔΠ, και φεύγοντας τους άφησε 7.500.000 ευρώ ταμείο για να κάνουν τη προεκλογική τους εκστρατεία!

Ο Γιώργος Πάνος με τη μακρά συνεπή ιστορία στο χώρο της αριστεράς, ήταν πρόεδρος του δημοτικού συμβούλιου επί 4 χρόνια. Εξ αιτίας της επιτυχημένης θητείας του, συγκέντρωσε τη μήνι αρκετών δεξιών και άλλων παραγόντων.

Ο Βαγγέλης Κουμαριανός, είναι αυτή τη στιγμή καθηγητής στο Πάντειο, ενώ το προηγούμενο διάστημα ήταν επίσης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Αρνήθηκε κορυφαία πόστο εξαιτίας της μνημονιακής στροφής ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής επί δυόμιση χρόνια, χωρίς προσπάθεια αυτοπροβολής, βερμπαλισμούς, δηλώσεις… Του έκανε αγωγή ο Δημήτρης Μελισσανίδης, για τον ίδιο λόγο που τον κατηγόρησε η ως χτες παράταξη του, για συκοφαντία δηλαδή.

Ο Αρσένης Πρελορέντζος, ανήκει στη νέα γενιά της αριστεράς, και σύντομα ολοκληρώνει το διδακτορικό του στη πολιτική οικονομία. Αθόρυβος και συνεπής σε όλη τη διαδρομή μέχρι την αποχώρηση του από τη ΔΠ. Η πολιτική εισήγηση που είχε κάνει για το πρώτο προϋπολογισμό της νέας τότε πλειοψηφίας, είχε εντυπωσιάσει τους πάντες.

Οι Μ. Λάλος – Αναγνώστου και Γιώργος Πάνος, πρόσθετα στα παραπάνω, εγκατέλειψαν έμμισθες θέσεις, ενάμισι χρόνο πριν τη λήξη της θητείας τους. Και καθένας μπορεί να καταλάβει στις σημερινές συνθήκες, τι σημαίνει αυτό.

Αυτά τα πρόσωπα που κοσμούσαν τη ΔΠ, λοιπόν, λένε ψέματα και συκοφαντίες. Αυτούς που δεν ήθελαν και συνεχίζουν να μη θέλουν να τους βλέπουν και να τους ακούν, και οι μέχρι χθες τουλάχιστον εχθροί της ΔΠ! Αναρωτιέμαι αν έχει διαπιστώσει κανείς από εκείνους που έβγαλαν αυτή την απόφαση της παράταξης, ότι έχουν βρεθεί στην ίδια πλευρά που βρίσκονται κι οι υποτιθέμενοι τουλάχιστον αντίπαλοι τους. Και κανείς από τους θεωρητικά αντιπάλους της, δε τους υπερασπίζεται!

Αναφερόμαστε σε λάθη της ΔΠ και του αρχηγού της. Στη πραγματικότητα δεν είναι λάθη, αλλά υποχρεωτικές επιλογές για τον άλλο δρόμο που διάλεξαν αυτοί που είναι στο τιμόνι, να ακολουθήσουν. Είναι προφανές, αν θες να πας με το σημερινό μνημονιακό ευρωατλαντικό και συνεργάτη επιχειρηματικών συμφερόντων ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει κάποιους να ξεφορτωθείς για να χωρέσεις στην αγκαλιά του. Δεν είναι θυσία, είναι προαπαιτούμενο. Όπως προαπαιτούμενο είναι για κάθε πλειοψηφία που λειτουργεί με τα παραδοσιακά δημαρχοκεντρικά πρότυπα, να αποκόπτει τα πιο υγιή κύτταρα, για να μπορέσει να διαχειριστεί με λιγότερα εμπόδια την εξουσία. Στρίβοντας λοιπόν απότομα δεξιά, πέταξε εκτός όσους βρίσκονταν αριστερά…

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ

H φωτογραφία είναι από τη χτεσινή (3-2-19) κοπή πίτας του Ιωνικού. Η Ευτ. Παπαλουκά έχει αφήσει τη θέση που καθόταν με τους άλλους δημοτικούς συμβούλους κι έχει μετακομίσει στη θέση που καθόταν μέχρι να φύγει, ο μητροπολίτης. Ο Α. Βασιλόπουλος μάλλον δε τολμά να της πει πως δεν είναι η θέση της εκεί! 

.

Σε ότι αφορά την Ευτυχία Παπαλουκά, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμφανίζεται πρωταγωνίστρια στην υπόθεση, να πω δυο πράγματα. Είναι η μόνη από όσους έχουν εμπλακεί στις αποχωρήσεις των 4, που ως σήμερα έχει μείνει άλαλη, ως η αναφορά στο όνομα της, να αφορά ανύπαρκτο πρόσωπο! Ως να πρόκειται για το πρόεδρο της δημοκρατίας, που λόγω της θεσμικής του ιδιότητας, πρέπει να κρατιέται μακριά από δηλώσεις που αφορούν παραταξιακές υποθέσεις. Κατηγορείται, παραιτείται, σιωπά. Την υπερασπίζεται επαναλαμβανόμενα και κλιμακούμενα με ανακοινώσεις όμως, ολόκληρη η παράταξη. Που ξέρουμε πως ήταν ομόφωνα εναντίον της! Επανέρχεται στο πόστο της αντιδημάρχου, χωρίς να έχει πει κιχ! Στο παρελθόν είχε βρεθεί αντιμέτωπη με αήθεις επιθέσεις προσωπικού χαρακτήρα, κι επίσης είχε παραμείνει σιωπηλή. Αλλά όσα ακούγονται σήμερα και την αφορούν, είναι πολιτικού και ηθικού χαρακτήρα, και οφείλει κάποιες απαντήσεις στους πολίτες που θα κληθούν να ψηφίσουν σε λίγους μήνες. Θέλω να πω λοιπόν, πως η σιωπή δεν είναι απαραίτητα χρυσός. Μπορεί να είναι και σκουριά…

Σε ότι αφορά τη ΔΠ, η προσπάθεια υπεράσπισης και προβολής της, δεν έχει προηγούμενο. Ένας ολόκληρος υποτίθεται αριστερός συνδυασμός, την υπερασπίζεται και περιστρέφεται γύρω της, μετατρέποντας τη σε «τοπόσημο» της ΔΠ. Στον επόμενο τόνο ίσως μάθουμε πως αλλάζει ο τίτλος της παράταξης από «Δύναμη Πολιτών Αντίσταση – Συμμετοχή – Δημιουργία», σε «Δύναμη Πολιτών Αντίστοιχη Συμμετοχή – Δημιουργία Ευτυχία Παπαλουκά».

Βεβαίως είναι γεγονός, πως προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ, φιλοξενήθηκε αρχικά στο ψηφοδέλτιο ενός αριστερού συνδυασμού. Τότε ήταν σα τη μύγα μες το γάλα. Στη πορεία όμως όπως αποδεικνύεται, απόχτησε δεσπόζουσα θέση στις επιλογές του πρώτου μεταξύ ίσων, που στο μεταξύ άγγιξε το μαγικό ραβδί κι έγινε πρίγκιπας. Η χρήση των υπερεξουσιών που δίνει ο νόμος στο δήμαρχο, η επιλογή του, να κατευθυνθεί στον ευρύτερο χώρο πολιτικής καταγωγής της κι αυτό να φαίνεται, και η μεθοδευμένη αδρανοποίηση των συλλογικών οργάνων της παράταξης, έθρεψαν τη «μύγα» τόσο, που χάθηκε το γάλα. Δεν είναι χωρίς ευθύνες για το «συνοικέσιο» και αυτή την εξέλιξη οι αποχωρήσαντες.

Η ίδια πιθανά θα μπορούσε να διηγείται στο περιβάλλον της, για την άμαξα δεκάδων «ίππων» που έχει όχημα, και για ορισμένους από αυτούς που είπαν όχι άλλο «σανό», κι έφυγαν. Την ίδια ώρα που ο «σταβλάρχης» ενθουσιασμένος πλαταγιάζοντας το μαστίγιο στον αέρα, τους φώναζε η πόρτα είναι ανοιχτή και τα λουριά λυμένα… Οι δυναμοπολίτες με τη σειρά τους, θα μπορούν υπερήφανοι να λένε πως μπορεί το Κέιμπριτζ να έχει δούκισσα τη Κέιτ Μίντλετον, το Σάσσεξ τη Μέγκαν Μαρκλ, η Κορνουάλη τη Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς, το Γκλόστερ τη Μπιργκίτα, αλλά έχουμε κι εμείς τη δικιά μας που είναι καλύτερη από όλες τις άλλες! Κι οι αριστεροί ριζοσπάστες της παράταξης, να λένε εμείς είμαστε αντιβασιλικοί κι αντιδρούμε, αλλά οι θεσμοί είναι θεσμοί, κι ως εκ τούτου έχουμε τη «δούκισσα» καπέλο. Κάνουμε ότι μπορούμε για να μη πλακώσουν κι άλλες «δούκισσες» και «δούκες» που είναι στο δρόμο… Πόσο πιο αριστεροί να είμαστε;

Η Ε. Παπαλουκά για όσους δε θέλουν να εθελοτυφλούν, είναι η σημερινή και κυρίως η αυριανή «Δύναμη πολιτών». Σηματοδοτεί και είναι το σύμβολο της κατεύθυνσης της παράταξης. Τα υπόλοιπα περί ριζοσπαστικής αριστεράς, σκέτης αριστεράς κλπ προορίζονται για αφελείς ή για άλλοθι… Η παρουσία της λάμπει σα φάρος που προσδιορίζει τη θέση που πολιτικά βρίσκεται η ΔΠ.

Η Ε. Παπαλουκά είναι για τη ΔΠ ότι η «Μαριάν» της γαλλικής δημοκρατίας. Ότι το άγαλμα της ελευθερίας για τις ΗΠΑ. Είναι σύμβολο. Δικαιολογημένα ζει το μύθο της. Η ιδεολογία και η πολιτική της κουλτούρα, όχι μόνο έμειναν αναλλοίωτα  στη διάρκεια μιας πενταετίας, αλλά κέρδισαν κατά κράτος τουλάχιστον τον αρχηγό της παράταξης. Όπως φαίνεται κατέκτησαν τη ΔΠ, και θα συνεχίσουν να κυριαρχούν και να τη διαποτίζουν ακόμη περισσότερο, καθώς η απλή αναλογική θα συρρικνώσει δραματικά τη παρουσία της παράταξης στο δημοτικό συμβούλιο, από 3 ως 6 το πολύ μέλη. Οπότε εκτός από το δήμαρχο, η μόνη σίγουρη δεύτερη που θα εκλεγεί τώρα που αποχώρησε ο πρώτος Βαγγέλης Κουμαριανός, πολλοί από τους πρώτους σε ψήφους, και με τη προβολή που της γίνεται από την υπόλοιπη παράταξη, σίγουρα θα βγει πρώτη σε σταυρούς. Εκτός των προσωπικών της ψήφων, πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως θα πάρει τουλάχιστον κι εκείνους του δήμαρχου, αλλά και της ηγετικής ομάδας. Οι σταυροί που αμφιβάλλω αν θα πάρει, είναι από τον ευρύτερο πολιτικό χώρο που προέρχεται, ο οποίος βρίθει ψηφοδελτίων και υποψηφίων.

Χωρίς αμφιβολία σε όλη αυτή την ιστορία, εκτός άλλων, υπάρχουν κάποια μυστήρια. Δεν είναι γιατί η συγκεκριμένη σύμβουλος δε τοποθετείται δημόσια για όσα τις αποδίδονται. Είναι γιατί προβάλλεται από τη ΔΠ τόσο προκλητικά και επαναλαμβανόμενα, στη πραγματικότητα σε βάρος της παράταξης κι όσων συμμετέχουν ή θα συμμετέχουν σε αυτή. Κι ότι αυτό ακολουθεί την επιλογή του Α. Βασιλόπουλου, να προτιμήσει να χάσει τα 4+1 αριστερά στελέχη του, προκειμένου να μη χάσει την Ε. Παπαλουκά! Όπως κι αν ζυγίσεις τα πράγματα, πολιτικά, ιδεολογικά, ψηφοθηρικά, παραταξιακά, ανθρώπινα, αυτό που βλέπουμε δεν εξηγείται, τουλάχιστον ακόμη…

ΣΥΜΦΕΡΕΙ  Ή ΟΧΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΛΛΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ;

Πέραν των πολιτικών και ηθικών ζητημάτων στα οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, υπάρχει ένα ερώτημα που αφορά ταχτική, αφορά σκοπιμότητα. Η εξέλιξη έχει καθοριστεί από τις επιλογές που έχουν επισυμβεί, αλλά το ερώτημα, αντικειμενικά παραμένει. Συμφέρει ή όχι τη ΔΠ να υπάρξει άλλος συνδυασμός στα αριστερά της; Αν μεταφέρουμε μηχανιστικά την εμπειρία, όχι. Γιατί η «αριστερά» δυο φορές ηττήθηκε όντας πλειοψηφία, όταν υπήρξε άλλος συνδυασμός αριστερά της. Γιατί στις τελευταίες εκλογές η ΔΠ κέρδισε. επειδή κατάφερε να μην υπάρχει συνδυασμός στα αριστερά της.

Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί ή θεωρείται βέβαιο πως θα ανακοινωθούν, στις εκλογές θα συμμετέχουν περίπου 10 συνδυασμοί. Συγκεκριμένα:

Άρης Βασιλόπουλος

Μιχάλης Κουτσάκης

Τάσος Κωνσταντινίδης

Παντελής Γρετζελιάς

Χρήστος Κοπελούσος

Χάρης Τομπούλογλου

Λαϊκή Συσπείρωση

Διαμαντής Σεϊτανίδης

Γιάννης Βούρος

Υπάρχουν κι άλλα ονόματα, που δήλωναν πως σκέφτονται να κατέβουν με δικό τους συνδυασμό, αλλά όσο περνά ο χρόνος τόσο πιο απίθανο γίνεται να συμβεί. Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο κάποιος ή κάποιοι από τους ανακοινωμένους, να μη κατέλθουν τελικά, και να τους δούμε να συνενώνονται ή να υποστηρίζουν άλλους συνδυασμούς. Φαίνεται όμως πως θα περιοριστούμε σε ένα αριθμό συνδυασμών ανάμεσα σε 10 με 12, και αναμένεται λόγω απλής αναλογικής στην εκλογή δημοτικών συμβούλων, σχεδόν όλοι ή όλοι οι επικεφαλής να εκλεγούν.

Η ΔΠ  κατά την εκτίμηση μου, και νομίζω από τον τρόπο που αντιμετωπιζόταν κι από τους αντιπάλους της, ήταν το φαβορί για μια άνετη πρώτη θέση στο πρώτο γύρο, πιθανότατα και στο δεύτερο. Οι συσχετισμοί όμως μετά την αποχώρηση των 4 και του Λάκη Γαβριηλίδη, που προστέθηκαν σε εκείνους που προηγήθηκαν, έχουν άρδην αλλάξει. Αυτό είναι κάτι που δε μπορεί πλέον να αναστραφεί. Έχει απολέσει και τους αποχωρήσαντες και τους ψηφοφόρους που τους εμπιστεύονται, κι αυτό μεταφράζεται σε σημαντικό και καθοριστικό ποσοστό.

Όπως δείξαμε παραπάνω, το ποσοστό με το οποίο έγινε πλειοψηφία η ΔΠ, ήταν κυριολεχτικά αριστερές ψήφοι. Συγκεκριμένης προέλευσης και αδιαμφισβήτητης κατεύθυνσης. Αυτοί που ψήφισαν εκείνους που αποχώρησαν  από τη παράταξη, κυρίως μόνο αριστερά μπορεί να ξαναψηφίσουν. Σχεδόν κανείς τους δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναψηφίσει ΔΠ. Αν κατέβει αριστερά της κάποιο σχήμα, προφανώς οι περισσότεροι θα οδηγηθούν εκεί. Αν δε κατέβει, που θα πάνε; Όπου κι αν πάνε, θα συνιστούν αύξηση του ποσοστού άλλων συνδυασμών έναντι εκείνου της ΔΠ.

Εκτός από λίγες που μπορεί να πάνε στο άκυρο – λευκό ή την αποχή, οι περισσότερες θα πάνε κάπου συγκεκριμένα. Νομίζω θα προτιμήσουν τη ΛΣ-ΚΚΕ η οποία έτσι κι αλλιώς κατέχει τη πιο συμπαγή εκλογικά δύναμη. Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές άγγιξε το 9%, για την ακρίβεια 8,92% με 1.611 ψήφους. Αυτό πραχτικά σημαίνει, πως μπορεί το ποσοστό της να εκτιναχτεί σε επίπεδα που θα τη φέρουν στο δεύτερο γύρο. Κι εκεί ανάλογα τον αντίπαλο να εκλέγει το δήμαρχο! Αμφιβάλω αν έχει τέτοια επιθυμία, αλλά η απλή αναλογική που δεν ισχύει για την εκλογή δημάρχου, μπορεί και στο δήμο μας να δημιουργήσει τέρατα! Να έχουμε π.χ. δήμαρχο ΚΚΕ με αντιδήμαρχο οικονομικών Χ. Τομπούλογλου, αντιδήμαρχο παιδείας και πολιτισμού Χ. Τριανταφύλλου, αντιδήμαρχο περιβάλλοντος Γ. Βούρο, πρόεδρο δημοτικού συμβούλιου Π. Γρετζελιά και πάει λέγοντας. Γιατί κάποιος που θα πάρει κοντά στο 20% μπορεί να βγάλει 5-6 συμβούλους το πολύ. Και για να περάσει προϋπολογισμό κι όλα τα υπόλοιπα, θα χρειαστεί συμμαχίες που θα δίνουν πλειοψηφίες.

Αν λοιπόν αυτή τη φορά δε κατέβει συνδυασμός αριστερά της ΔΠ, τα πράγματα μπορεί να εξελιχτούν τραγικά για τον Άρη Βασιλόπουλο, καθώς εξαιτίας ενός τέτοιου ενδεχόμενου, μπορεί να βρεθεί εκτός δεύτερου γύρου και διεκδίκησης μιας δεύτερης θητείας δημάρχου. Ο συνδυασμός έτσι κι αλλιώς θα εκλέξει από 3 το λιγότερο έως 6 το περισσότερο συμβούλους. Αν δε, δεν έχει εκλέξει τον Άρη Βασιλόπουλο δήμαρχο, τότε τη μια θέση δημοτικού συμβούλου θα τη καταλάβει εκείνος. Άλλες δυο έδρες είναι εμφανώς καπαρωμένες λόγω κυρίως προβολής συγκεκριμένων προσώπων, μια από Ν.Φ. και μια από Ν.Χ. Από εκεί και μετά το πρώτο λόγο, θεωρητικά, τον έχει ο ΣΥΡΙΖΑ που πλέον κυριαρχεί εντός της ΔΠ. Αν δε, η επιδιωκόμενη διεύρυνση επιτύχει και υπάρξουν κάποιοι εκτός ΔΠ υποψήφιοι, που θα συνεργαστούν με τη παράταξη και μπορούν να μεταφέρουν σημαντικό αριθμό προσωπικών ψήφων, τότε θα δοθεί μάχη για την επικράτηση.

Από τη στιγμή λοιπόν που τα γεγονότα έχουν πάρει αυτή τη τροπή, είναι λίαν επιεικώς αυτοκτονική, οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης ή εξαφάνισης για οτιδήποτε κινείται αριστερά της ΔΠ. Κάθε παρόμοια προσπάθεια, υπονομεύει ευθέως το πέρασμα της στο δεύτερο γύρο. Μια τέτοια επιλογή, ενισχύει κυρίως τη ΛΣ-ΚΚΕ και λιγότερο άλλους συνδυασμούς. Συνολικά όμως μειώνει το ποσοστό της ΔΠ έναντι των υπολοίπων.

Τα πράγματα πάντως δείχνουν ότι θα υπάρξει συνδυασμός, ίσως και δύο συνδυασμοί αριστερά της ΔΠ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ο ΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΛΙΤΩΝ

Όπως είναι γνωστό, και στις προηγούμενες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα που υποστήριξε τη ΔΠ. Τότε όμως δεν ήταν κυβέρνηση, αλλά κόμμα με αριστερή – ανατρεπτική ρητορική, και στους κόλπους του βρίσκονταν πολλές ακόμη δυνάμεις της αριστεράς, που σταδιακά αποχώρησαν. Σήμερα γνωρίζουμε πως λειτουργεί ως υπεργολάβος ξένων και ντόπιων νταβατζήδων. Υπόγραψε μνημόνια κι εφαρμόζει με υπερβάλλοντα ζήλο, μνημονιακές πολιτικές. Τα δίνει όλα σε αμερικάνους κι ευρωπαίους, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Αυτός είναι και ο λόγος που η συντριπτική πλειονότητα των στελεχών της ΔΠ, ενώ ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αποχώρησαν. Το ίδιο είχε κάνει και ο δήμαρχος Α. Βασιλόπουλος. Ως σήμερα, από όσο γνωρίζουμε, κανείς δεν επέστρεψε. Όπως όμως φαίνεται, ο δήμαρχος αποχώρησε μεν, αλλά διατήρησε ακέραιους τους δεσμούς του με το νεομνημονιακό κόμμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταγραφεί στην ιστορία της πόλης μας, ως εκείνο το κόμμα, που επί της κυβέρνησης του, για πρώτη φορά μετά 50 χρόνια επιδιώξεων να επεκταθεί η ΑΕΚ σε βάρος του άλσους, το κατάφερε. Και μάλιστα αυτή τη φορά για όφελος αμιγώς επιχειρηματικών συμφερόντων, και σε βάρος του ερασιτεχνικού αθλητισμού, του περιβάλλοντος και της κοινωνίας. Ότι δηλαδή δεν κατάφερε ούτε η χούντα! Εφαρμόζοντας ως τορναδόρος… νόμο συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, που είχε καταψηφίσει και δεσμευτεί να ακυρώσει όταν γίνει κυβέρνηση, ακρωτηρίασε κατά 6 στρέμματα το άλσος και τη πόλη μας. Έκανε ότι χρειαζόταν για να ντύσει με «νομιμότητα» κάθε παρανομία. Χρησιμοποίησε και αξιοποίησε κάθε είδους βία, για να καθυποτάξει το κίνημα για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους. Ένας αυθεντικός πολιτικός βιαστής! Θύμα του, φαινόταν, κι ο Α. Βασιλόπουλος.

Εδώ τίθεται το ερώτημα. Συνάπτεις σχέση ή γάμο με το βιαστή σου; Αν είσαι ανήλικη στην Ινδία, μπορεί. Αν έχεις βίτσιο, μπορεί. Αν έχει πλούτη και δίνεις προτεραιότητα στη μεγάλη ζωή, μπορεί. Αν έχεις πέσει θύμα σωματεμπόρων, μπορεί. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή όμως. Να διατηρούσες παράνομο δεσμό, που λόγω εκλογών αναγκάζεσαι να τον επισημοποιήσεις τώρα; Γιατί εθελοντικά, κανείς δεν εμπιστεύεται ξαφνικά κανένα. Πολύ περισσότερο όταν υπάρχει μακρόχρονη σχέση, φαινομενικά, κόντρας. Ίσως έτσι μπορούν ως ένα βαθμό να εξηγηθούν, ορισμένα πράγματα που δεν έκανε η ΔΠ και ο δήμος, κι άλλα που έκαναν χωρίς επιτυχία.

Για το ΣΥΡΙΖΑ η στήριξη στον Άρη Βασιλόπουλο, μπορεί να ήταν και προφανώς ήταν, ευλογία. Για τον Α. Βασιλόπουλο, επίσης προφανώς, ισχύει το ίδιο. Γι΄ αυτό και συμπορεύονται. Εξάλλου κι άλλοι ανεξάρτητοι… επιδίωξαν τη στήριξη του κυβερνητικού κόμματος, και τους την αρνήθηκε. Εφόσον ισχύουν ορισμένες πληροφορίες μας, σε κάποιους… που δεν έχει ακουστεί ακόμη τι θα κάνουν στις εκλογές, συστήθηκε κιόλας να μπουν στο ψηφοδέλτιο της ΔΠ. Η ζωή σύντομα θα δείξει αν άκουσαν τις συμβουλές, και με ένα τρόπο επαληθεύονται οι πληροφορίες μας.

Χωρίς τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, το πάτωμα της ΔΠ θα ήταν κοντά ή λίγο πάνω από το ποσοστό του πρώτου γύρου των προηγούμενων εκλογών. Το ταβάνι άγνωστο, αλλά σίγουρα θα πέρναγε στο δεύτερο γύρο, στον οποίο, όποιον κι αν είχε αντίπαλο θα κέρδιζε. Γιατί χωρίς τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, κατά πάσα βεβαιότητα, δε θα είχε τις αποχωρήσεις των στελεχών της, τις εκλογικές απώλειες που τις συνοδεύουν και τις λοιπές επιπτώσεις τους. Θα διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό την επιρροή της.

Η συστηματική και έντονη παρουσία πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε παραταξιακές και κομματικές εκδηλώσεις στο δήμο μας, δείχνει πως ο Α. Βασιλόπουλος κι η ΔΠ, έχουν την απόλυτη στήριξη της νεομνημονιακής κυβέρνησης. Επομένως την επόμενη τετραετία έμπρακτα θα εφαρμόζουν με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο, τις μνημονιακές πολιτικές του, και τις συμφωνίες του κυβερνητικού κόμματος με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Με τη στήριξη του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, και τη σκανδαλώδη με όλους τους τρόπους επίμονη δραστική υποστήριξη του, στα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στη περιοχή μας, μόνο ηλίθιος δε καταλαβαίνει πως υπάρχει δέσμευση του Α. Βασιλόπουλου και της ΔΠ. Δέσμευση ότι δε θα δημιουργήσουν προβλήματα στις συμφωνίες ΣΥΡΙΖΑ – επιχειρηματικών συμφερόντων, παρελθούσες και μέλλουσες. Ούτε μικρό παιδί δε θα πίστευε, πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα διακινδύνευε τις συμφωνίες του με το Μελισσανίδη, με ένα δήμαρχο και μια παράταξη που θα του δημιουργούσαν προβλήματα. Ή πως θα υπήρχε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κόνξες στο Μελισσανίδη, υποστηρίζοντας ένα δήμαρχο και μια παράταξη, που δεν έχει την έγκριση του…